het hollen van de dagen
de suizende wind is de adem
van de eeuwigheid die door het vadem
van ritselende bladeren strijkt
de schuimende zee het hollen van de dagen
zoveel als een mens in concreto kan verdragen
eer hij in duizend fragmenten openbreekt
de aarde met doorploegde voren
waarin gestorven graan
met onuitgewiste sporen
zijn eindigheid heeft vastgelegd
het paradigma van blauwgrijze
tinten in de lucht
is versplinterd in de
allerlaatste zucht
van een afgestorven lichaam
dat in brakke grond is gestold
tine hertmans
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.