Jacques Tati wist het al in 1949
En roddelde erover in zijn film;
De rivier maakt de dorpelingen
Glad en traag als bodemstenen.
Rozig en oeverloos - comme un coq en pâte.
Mijn vriend roept met gebroken tong
“We zijn verzopen in aperitief,
Gebruik die regel in een gedicht”.
Het is een slecht vers maar ik schrijf
Het toch op, zie! We zinken in lokale wijn.
Liggen op de bodem van dit zomerdorp.
Slikken tot wat we willen zijn: buiten de tijd.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.