Eenmaal gestorven wacht je je graf:
vergetelheid is voorgoed het deel van haar
die de rozen uit Pieria niet plukken mag;
naamloos dool je rond,
ook in het huis van de dood -
vervluchtigd, onder vale lijken.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.