Zie de mens,
stervende pop,
tot roerloos gesponnen,
in het web van de dood,
verteerd, ademloos, op
beetje voor beetje
gegeten, verdwijnend
tot iets
zo klein als niets,
zo groot als een korrel.
een eencellige,
met het bewustzijn
van een vlinder, een engel,
een pasgeboren god.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.