Twaalf twiegen op heilige grond
beugen veur de harfst
wrosselden met de wiend
drunken mekaars bloed
dat het blad rood, 't holt stark meuk
en de wortels leut greuien
diepe in het zaand
as Siamesen vergreuiden ze
ik leg mien haand op de bast
vuul twaalf harten kloppen as ien,
vuul sappen stromen
in de kolde morgenlocht
was ik de holten voeten
wrief ze warm met mien haansen
en laot duzenden blaadties
nog ienmaol dartel daansen
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.