Ontdek vandaag of morgen de verborgen
begraafplaats. Ga door het hek naar binnen.

Laat de stadsgeluiden voor wat ze zijn. Zeg
Zachtjes: het is rustig hier – en het is rustig.

Dwaal rond, zie de zerken links en rechts,
de kleine monumenten, de dodenlantaarn.

Voel hoe eeuwen samensmelten tot een
onbestemde tijd. Sta stil tussen de beuken,

de machtige wachters die zo veel hebben
meegemaakt, die zo vertrouwd zijn met

verdriet om wat is kwijtgeraakt. Bedenk
dat je sterfelijk bent, dat je ooit moet gaan.

Ooit, later, maar nu nog niet. Loop langzaam
over het pad, naar het hek waar je begon.

Leg je hand op de oude koele muur, zeg
zachtjes dat je terugkomt, en verlaat deze

plek, deze tuin van iedereen. Vervolg je weg.
Word weer deel van de stad. Leef.