Tussen stad en rivier wil het oog een grens
getrokken zien die helder aangeeft waar
schoonheid kan overvloeien in gevaar.
Maar wie de maat overschrijdt ontneemt de mens
zijn gezicht op het leven zelf. De stad
verlatend door de poort wil een bewoner water
ervaren, schepen, uiterwaarden
en boven al die schittering uit de strak
gespannen nieuwe brug. Geen muur
die schijn van eeuwige veiligheid belooft
zal dit stromen onttrekken aan het oog:
steeds gelijk en steeds anders - de rivier.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.