De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.
O ik hoor haar komen
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het sidderend verlang
wat nu gaat breken –
o de lente komt, ik hoor hem komen
hoor de luchtgolven breken
rondom mijn hoofd,
ik heb het altijd wel geloofd,
nu is hij gekomen.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.