Bevallig, en rond
blikt ze me zonder
blozen aan
zachtjes ademt ze haar
licht in mijn gezicht
overrompelt me naakt
mijn schaduw overmeestert
de nacht, rekt zich uit
in volle lengte
fraai, en rond
blikt ze me vol
emotie aan
wijst me de weg
die ik heb te gaan
welgevormd
is de maan
zo intens
blikt ze
me aan.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.