Bruut hebben ze je handen
van je voeten afgehakt
omdat je handen wít
en je voeten zwárt zijn
je handen sturen
ze naar een witte
school, je voeten
naar een zwarte
ook een ander toilet
een andere bus
een ander restaurant
een andere bioscoop
openbaar leven is moed-
willig uiteengeslagen
voor die witte handen
en die zwarte voeten
maar dan breekt de nacht zonder
einde aan: mogen die witte
handen naast die zwarte
voeten lopen
niet langer afgehakte ledematen
die van elkaar gescheiden
openbaar het leven
tegemoet treden
een pril begin
een nieuwe wereld
die met wit én zwart
schoorvoetend wordt betreden.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.