Brouwers weefde laken tot de fijnste stof
uit haar as verrees een baken
driehoog wonen rond een hof
verankerd in de oever langs mensenstroom
kijk ze dansen de oude lindebomen
geschoeid in Chinees graniet
hoor ze tetteren de vogels die samen
scholen in het bladervergiet
terwijl fietsers over belse kasseien
soms verwolkt door lindegeur
in elkaars sporen de toekomst berijden
gluur ik patrijzig naar de wereld voor mijn deur
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.