Ieder begin is magie
ergens wonen begint met een eerste nacht
een raam openen, aan de muur luisteren met een blikje
onder een tafel kruimels laten vallen
wonen is een nieuwe ruimte
om sleutels kwijt te raken, te dansen
je zaait er prille rituelen
de tuin vormt een kom als twee handen
de dag legt zijn kop in je schoot
het zonlicht slaat schaduwen als watermerk op de wanden
______________
Hier, onder de donkere daken
slapen de mensen als opgerolde vossen
iemand laat een lamp aan als een baken
een poolster in een vorstnacht
een saluut voor wie hier langskomt
in de vroege ochtend
schud je de slaap van je flanken
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.