als de polder bezwangert
is met regenwolken
het riet langs de sloten
zwaar meebuigt
ik een boom zie staan
in volstrekte eenzaamheid
de wind de wieken
van de molens laat draaien
als armen van de weidsheid
wilde bloemen
de bermen bestrijken
dan voel ik mij thuis
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.