De wilg ontwaakt
de knoestige stam komt tot leven,
stramme takken krullen moeizaam
vastberaden wrikt hij zich los
De wilg breekt niet tijdens storm
laat zich wiegen op de golven van de wind
op stille dagen is hij statig
roerloos, standvastig, prachtig
De wilg ontwaakt elk jaar weer
wrikt zich los van de harde winter
een eenzaat in de natuur
omarmd door de warmte van de zon
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.