Sint Antoniusmolen

Je was de boer tot baken in het veld
En arm of rijk, je maalde trouw voor beiden
Maar toen het dorp zich uit begon te breiden
Werd jij stil ingesloten op je belt

Als molen is je rol nog maar bescheiden
Een forse klap, maar jij was snel hersteld
Want je bent nu als monument geteld
Verhaalt met jong elan van oude tijden

Je machtige postuur verleent je faam
En jouw gevlucht verdient een schoonheidsprijs
Je stoere, gaande werk is om te zoenen

Formeel is Sint Antonius je naam
Maar in de volksmond noemt men jou heel wijs
Met liefkozend ontzag: De molen van Coenen