De spelers in het veld
Zonder masker spelen zij zichzelf open
in scherp getrokken mondhoeken en
vaak woordeloos stroomt vreugde door
hun ondeugend bewegen. Speelt Hamlet
een kokervisje en grijnst een kater
weerspiegelend naar de tribune op.
Hun zijn is vertraagd in gerijpte puurheid
hun worden is omlijnd met ragfijn gevoel
hun theater speelt tot slot elk publiek weer bloot
de lengte van hun tijd is weldadig rekbaar op dit uur
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.