een onheilspellend donkere lucht
dan een fikse stortbui, dat is zo voorbij
goed voor de planten en verfrissend
straks even alles tegen elkaar openzetten
maar zó hard en zó intens, dat is vreemd
er ontstaan overal poelen en plassen
het kolkende water loopt al niet meer weg
en de langdurige hevige regen maakt bang
even wordt het minder, of lijkt dat maar zo
maar als het water dan naar binnen sijpelt
met een onvoorspelbare en donkere stem
dan is het redden wat er te redden valt
één druppel valt, dan een malse bui
ik kijk naar de lucht: toch niet weer?
wees gerust: we zijn nu wat opgeschoven
hier druppelt het wel, maar regent het niet.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.