À une passante

La rue assourdissante autour de moi hurlait.
Longue, mince, en grand deuil, douleur majestueuse,
Une femme passa, d'une main fastueuse
Soulevant, balançant le feston et l'ourlet ;

Agile et noble, avec sa jambe de statue.
Moi, je buvais, crispé comme un extravagant,
Dans son oeil, ciel livide où germe l'ouragan,
La douceur qui fascine et le plaisir qui tue.

Un éclair... puis la nuit ! - Fugitive beauté
Dont le regard m'a fait soudainement renaître,
Ne te verrai-je plus que dans l'éternité ?

Ailleurs, bien loin d'ici ! trop tard ! jamais peut-être !
Car j'ignore où tu fuis, tu ne sais où je vais,
Ô toi que j'eusse aimée, ô toi qui le savais !

Dichter(s): Charles Baudelaire

Locatie: Zoeterwoudsesingel 55, Leiden, Nederland

Taal: Frans

Datum geplaatst: 2003

Initiatiefnemer: Stichting TEGEN-BEELD

Vormgever: Beeld: Ben Walenkamp. Typografie: Jan Willem Bruins

Boek: Uit: 'Les Fleurs du Mal. Oeuvres complètes' (1961)

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Universitair docent Frans Leo van Maris kwam in 1996 met het voorstel om dit gedicht op een muur te laten zetten. Niet alleen kreeg Baudelaire, een van de grootste Franse dichters, zo een plekje op de Leidse muren, ook zou het gedicht van toepassing kunnen zijn op alle voorbijgangers die dit gedicht lezen.

Meer info: http://muurgedichten.nl/baudelaire.html

Naam invuller: Thomas van 't Groenewout

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.