Aangenaam ik ben de Bijlmer
de vader van jouw stijl van rijmen
soms is mijn libi rauw
plus het rouwen doet pijn en
het is moeilijk de toekomst te vertrouwen
Niet lullen maar sjouwen
met spullen, voor de heropbouw
van de echte jou, kind, man en vrouw
de Bijlmer herrijst, zelfs na een vliegtuig en een gebouw
onze eigen nine-eleven, wauw
never die
we multiply
when we walk we fly
and we always speak the truth
even when we lie
we sterven nooit echt
we vermenigvuldigen
waarom zouden we onze helden pas na hun dood huldigen
geef ze die rozen zolang ze ze kunnen ruiken
steun in de rug, lobby kunnen ze gebruiken
om te investeren in de youth
talentontwikkeling, en niet alleen in de booth
er wordt hier hard gezwoegd
voor het maken van power-moves
ik weet nieuwe strijders als Anton de Kom
krachtig als marrons
toekomst prachtig als een zonsopkomst
rouw om de hoogbouw
die verbouwing liet me verbouwereerd
maar ik ben de Bijlmermeer
blijft is de vrije en blije sfeer
vaak verguisd in de media, maar nog steeds trots als een pauw
steek wel hand in eigen boezem en een arm uit de mouw
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.