Als een poolwinter zijn onze dagen:
Uren van vreugde zijn vluchtig als licht,
Ongeluk houdt, als de nacht, niet op.
Verlichting gloort op tijden die o zo snel verdwenen zijn,
Somber duister heerst in elk seizoen.

Op dagen van gewicht als lood zo zwaar
Ontvlamt soms als een bliksemschicht een liefde
Van ongrijpbare logica,
Barst soms een dichtwerk los, als vlammen
In stro waarin de bliksem ingeslagen is:
In deze as, hooghartig, wijdverspreid,
Hoe overleefden daar deze brandende woorden?