Het licht dat je hier aanraakt heeft onderweg
een landschap vergaard, is weerkaatst
door molens, een kade, een kerktoren, water,
door het riet, dat niet fluistert maar maant, zoals
Hoe wie zacht praat je mild tot zwijgen dwingt —
Je bent de eerste hier niet, zult de laatste niet zijn,
lang nadat je straks vertrekt
roept een vogel nog
tot een ons onbekende God.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.