Anna in de wind
Ze verrijst uit het achterland van Keent,
Half gesluierd, in het wit op de belt,
Waar een mistvlaag de sage vertelt
Van de vrouw waaraan ze haar naam ontleent.
Tot de bruiloft van de molenaar
Bleef ze blank en onbeschreven.
Het bleek het keerpunt in haar leven:
De thuiskomst van dit liefdespaar.
De bruid wachtte een waardig onthaal:
Haar naam werd aan de kap gekluisterd.
Een trouwcadeau van haar gemaal.
Wie haar in stilte bezoekt en goed luistert
Hoort uit de velden een vervlogen verhaal
En weet waarom de wind ‘Anna’ fluistert.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.