ballade van de straat


wanneer ik langs de straten
van ons dorp in fascinatie
loop te dromen
langs lanen, dreven,
meersen, wegels, redes
onder het overkoepelende dak
van uitlopende bomen

dan merk ik snel dat
de bedrijvigheid van
overvolle banen in
wisselend contrast staat
met quasi verlaten hoven,
bogten, broeken, lossen

ik laat me verleiden door
wat stilte en de niet mis
te verstane alleraardigst
poëtisch klinkende namen:
trotlos, scheldetragel, weiderede, wezenwegel....
klinkt hier geen pure nostalgie?
configuratie van een
grotesk verleden,
gepresenteerd in opgeblonken
"look" van het te drukke heden

van flora en van fauna
het gamma vertegenwoordigd
in deze landelijke contreien:
beukendreef, bremwegel, klaverakker, berkendries,
berenbosdreef, schaapsdam, vossenlo, muizendries....
het is te hopen dat die historiek
de eeuwigheid trotseert, met
onvervalste akkers, parken, tragels

niet te vergeten de alom
gekende dorpse straten:
kerk-, kasteel- en stationsstraat....
doorspekt met knusse pleinen
en op gezette tijden het
door wind gedragen
denderen van treinen

ik kan alleen over hun
schoonheid praten,
er blaft een hond, er
kraait een haan,
de kerkklok kleppert
schel de avond in, geluiden
waaieren over de velden
en stranden in de straten


tine hertmans