bergenkruis


mijn dorp waar ik
niet ben geboren
maar door de jaren heen
ben gaan behoren

het suizen van de wind
tussen de stille huizen,
de hitte van de zon
op de plavuizen

het weelderige groen
verweerde bomen,
waar het nog vredig is
om zalig weg te dromen

in de bedauwde weiden
bontgevlekte koeien
en op de akkers waar
nog graan kan groeien

de lucht nog geurt
naar regen en rozemarijn
en waar een spelend kind
nog kind mag zijn

tussen veld en bos
geborgen, bergenkruis,
het zuchten van de bladeren
hun eeuwig geruis

waar ik alleen ontmoet
als alle stress is weggewist,
concert van vogels
en mijn eigen adem
in de ochtendmist


tine hertmans