Weer de gedachte dat deze bomen weten
wie ik ben - uit al die honderden deze
toevallige man vrouw deze ene
ze komen zo langzaam uit het gazon
gaan zo langzaam langs dit pad
verdwijnen zo langzaam om
de bocht aan het einde
- de gedachte dat deze bomen alleen
om mij geven, ze wachten vragen
mij niets, ze weten dat ik kom
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.