Zwijg, hier zijn de graven,
de zerken voor notabelen,
wiens namen eeuwig dwalen
door parken en door straten.
Van lang vergeten gronden
kwamen boeren die hun sporen
al jaren voor de duisternis
met ploegen hebben uitgewist.
Gezwoegd hebben ze allen.
Gerookt, gepruimd, gedronken.
Gegroeid met de textielstad,
uiteindelijk geslonken.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.