Soms hebben wij zo’n menselijke band
dat het mij moed geeft (ook mijn trouw geleide)
om eerlijk met mijn vijandin te strijden,
als ze zich toont van haar bescheiden kant,
totdat mijn poging bij haar ogen strandt,
want Amor legt dan heel mijn lot, mijn lijden,
mijn goed en kwaad, mijn leven en verscheiden
(omdat het in zijn macht ligt) in háár hand.
En dan kan ik, om mij te doen verstaan
door deze ander, nooit de woorden vinden;
Amor laat mij geen kracht voor het gevecht.
Nu weet ik, steekt de liefde iemand aan,
dat ze zijn geestkracht rooft, zijn tong zal binden:
wie van zijn vuur kan spreken, brandt niet echt.
vert. Peter Verstegen (Het liedboek, 2008)
muurtekst: “Je bemint slechts weinig zolang je kan zeggen hoeveel.”
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.