De geur van bieten
en diep gescheurde aarde
enkel het blaten van een schaap
duidt vrede
de winter is zichzelf zoek
ik sprokkel mijn woorden
onder het stralen van een verdwaalde zon
het trage vuur in me wakkert weer
vriendelijke kinderen
schenken me vreugde met een groet
in mij gaat een peinzen minderen
de Daalstraat rekt zich uit
open erven komen me tegemoet
een houten eend achter een ruit
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.