De hoofdman, de gids
Een hoogte in het land, mijn graf sinds eeuwen
Een baken in het veld, men kon de verten meten
Zijn weg bepalen en niet meer vergeten
Door bos en hei langs plas en oude boerderijen
Een trekkerspad door zanden naast het veen
Voor dolenden een route nergens heen
De wegen zijn allang verkend en vastgelegd
Mijn taken omgeleid. Zo ben ik nu
Een baken niet meer in het land, maar in de tijd:
Ik wijs vanuit de dood u in het heden
De weg naar oorsprong en verleden
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.