Wanneer je aan een beekje woont,
een sloot, een plas, een ven,
hoor je soms ’s nachts, heel onverwachts,
zachtjes iets ratelen.
Het klinkt niet blij en niet echt droef,
niet dreigend of dramatisch,
niet nijdig, niet rebels, nee, eer
wat tobberig, wat apathisch.
Maar stel je ’t ook eens even voor
zo’n ratelsnoekbestaan.
Ben ik blij dat ‘k niet elke nacht
uit ratelen hoef te gaan!
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.