De stad en het nat
De kinderkopjes in de stad
ik heb ze lief, de dwaze keien
zie ze met regen
de druppels kijk ze huppelen
en kiezen van welk heuveltje
ze glijden

en voor de zwikzwak-enkels
het strakke steentjes pad
en bij de hoge huizen
polijst de regen
het Arduinse grijs en glad
het spettert en het sputtert
op het afgevallen blad

de zwanen van Middelburg
drijven streng en wit als wolken
in de diepe zwarte gracht
ze strelen het water
het water
van mijn volgezongen stad