Ze liepen samen verder. Zijn vingers grepen
Liefdevol haar hand toen zij haar hoofdje hief
En met liefdevolle stem zei: 'k heb je lief'
Maar zonder woorden had ze het ook begrepen
Hij wist dat hij haar lange tijd moest verlaten
Nam haar stevig in zijn sterke armen
Ze had hem lief en liet zich verwarmen
Zijn dood tegemoet, hij had het niet in de gaten.
Ze sprong en zong, dartelde door het leven
Haar vader, haar zon en maan
Ze leunde innig tegen hem aan
En hij wilde zijn wereld aan haar geven
Ze was zo jong, ze kon het nog niet weten
Dat liefde pijn werd en verdriet
Die levensles kende het meisje niet
Ze was zo klein, de wandeling lang vergeten
Nu antwoordt ze als de mensen het haar vragen:
'Ik weet niet of hij mij ooit heeft gedragen'
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.