De verboden vrucht

De bloesem wekt bewondering, men vreest
haar aan te raken, want het kan gebeuren
dat jonge blaadjes van de stengel scheuren
tot een verwonding die niet meer geneest.

Maar als na ’t einde van het voorjaarsfeest
die zelfde takken zware appels beuren,
kijkt men verlangend naar de diepe kleuren
en strekt de handen naar het geurig vlees...

Dan blaft de hofhond en men schrikt terug
of als men moedig is, probeert men vlug
een schone, roodgeronde vrucht te stelen...

Maar ach, hoe zelden voelt men zich tevreden!
De goede appels vallen naar beneden.
De andere zijn meestal zuur of stug.

Dichter(s): Niek Verhaagen

Locatie: Tiel, Nederland

Taal: Nederlands

Relatie met locatie: Waarschijnlijk bedoeld ter opluistering van de enigszins leeglopende middenstand ter stede.

Boek: Uit: 'De verboden vrucht (1941)

Opmerkingen of wetenswaardigheden: De titel van dit gedicht ('De verboden vrucht'). de bundel waar het uit afkomstig is ('De verboden vrucht' (1941)) en de naam van de dichter (Niek Verhaagen (1915-1948)) worden niet bij het muurgedicht vermeld.

Naam invuller: Fabian R.W. Stolk

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.