fluwelen vodden laag na laag
leiden naar tafel met glanzende bol
donkere ogen glinsteren in 't duister
onder grijzende ooit gitzwarte krullen
"waar" zegt ze ''waar"

"waar?" zegt u gewoon "waar?"
plots voel ik me raar
de tafel begint te draaien, alles begint te draaien
met in het midden de bol
die alsmaar groeiende bol
tot er niets anders meer is

rondingen verdwijnen en 't glas spiegelt
spiegelt me voor, spiegelt mij voor
ik vraag me af of ik mijzelf wel zo vragend aankijk?
"waar" zeg ik ''waar ..
ben je nu eigenlijk me bezig?"

ik raak mijzelf op mijn vuist
verdedigde ik, of sloeg ik nou juist?
in stukken val ik op tafel uiteen

ze kijkt boos, heel boos
net naar mij, maar naar het kind in mij
het meisje op de plaats van de vrouw
"waar" zegt ze ''waar ....
waar bén je nou?"