Het ochtendlawaai van de vuilniswagens en de
stilte daarna, de stilte, de stilte en dan de
hoorspelgeluiden van een fietsbel en van een voetbal die

tegen de bakstenen muur knalt,
de portieken, de muren van de huizenblokken met
de raamkozijnen, de portieken: je herkent ze maar nauwelijks -

je herkent ze, maar nauwelijks: en wie daar wonen
en wie daar hebben gewoond, achter de golvende muren en
de bakstenen kartelranden, de jaartallen van de

woningbouwverenigingen, de rubbergeur van oude
fietsbanden in rijwielstallingen en de kranten die

door de straten waaien met het nieuws door
de straten met de poorten waardoor je naar de andere
straten kunt.