vóór het station
zag ik nog gisteren
een teder afscheid
beklemtoning
van beloftes
wreed heimelijk geluk
het kwam
als iets onbestaanbaars
uit de lege zak
van de hemel
en in de gevarenzone
(alles verouderend onderwijl)
hield ik mij bezig
met een blinde dienstregeling
deze puzzle
te ontraadselen
god
geduldig
god
verouderend onderwijl
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.