Ach u kent Bloem's Dapperstraat
al kreeg het nooit een geur of een gezicht
uit woorden van een goed gedicht
verrijst wat nooit meer verder gaat.

Het huis dat op historie staat
soms zuchtend onder zijn gewicht
dan weer vrolijk, monter, licht
waar het hart van klopt, de klok van slaat.

Daar gaat en komt het leven
daar wordt gelachen en geleden
terwijl niemand morgen kent.

Daar blijf je ook al was je er maar even
en overvalt je soms zelfs zonder reden
dat je domweg (ziels)gelukkig bent.