Doorwrochte handen

Je steekt je handen uit
maar geen van ons grijpt ze beet
vastgeklonken zitten die handen
hoogtorenend boven ons uit

maar dan zijn die handen
ineens van moeder
niet vastgeklonken maar
vibrerend in een vast ritme

handen die praten en slechts
onsamenhangende woorden
aan elkaar plakken, er valt geen
grijpbaar deel uit op te pakken

ik lepel nog maar eens een hap bij haar
naar binnen want soms grijpen die
handen naar passende taaldelen
en lachen we naar elkaar.

Dichter(s): Méland Langeveld

Locatie: Linnaeusstraat 44, 1092 CL Amsterdam, Nederland

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: 3 januari 2019

Relatie met locatie: Dit gedicht is geïnspireerd op een sculptuur die in de Oosterparkbuurt (A'dam-Oost) staat. Titel van sculptuur: 'Handen' (1978) van beeldhouwer Willem Reijers.

Initiatiefnemer: Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA)

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Solo-expositie 'Ramen vol poëzie' bij OBA Linneausstraat.

Meer info: Meer info over sculptuur en gedicht: https://melandlangeveld.com/vervolg-ramen-vol-poezie/

Naam invuller: Méland Langeveld

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.