Hier hebben wij de gracht begraven, hier scheppen we aan het touw van de taal ons bestaan uit de tijd, bij de put delen we het leven, samen morsen we onze verhalen; ondergronds bezinken zout en zoet weer tot het bloed van de stad: zo verschonen we ons, blussen onze gesprekken, begieten onze vruchten, de biggelende vragen, overlopende antwoorden, verdronken regels,
samen rakelen we de druppelende vruchtbaarheid op, het verleden weerkaatst tussen de muren, sijpelt tussen onze vingers door, lekt uit onze monden: Scippestoil – Schupstoel – scheepstol - stadsdeel - schuilstad - stroomplein - schuimstroom - droomtuin - schuldslaap - scheptaal - taalschat.