Een brug is om te bereiken / Een brug die laat zo gewoon

Een brug die laat zo gewoon over zich lopen of rijden, maar stel je eens voor dat hij er niet was. Dan zweefde je nu toch mooi in het niets halverwege tussen twee oevers, dan was je precies zoals die twee koningskinderen in het oude sprookje: “Zij hadden malkander zo lief; zij konden niet bijeen komen, het water was veel te diep.”

Een brug is om te bereiken, waar je anders alleen naar kunt kijken. Waar was je zonder brug? Misschien op het vasteland, maar beslist aan een overkant.

Dichter(s): Willem van Toorn

Locatie: Coördinaten: (52.673822, 5.08606)

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: 2009

Vormgever: Hans Mantje

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Eén van zeven dichtregelbruggen in de wijk Bangert en Oosterpolder. Tussen Heemraad en Dijkgraaf Op slechts drie van de veertien relingen komt rijm voor; bij de ander is dat in het geciteerde aftelversje. Gek genoeg houdt het ontwerp van deze reling daar geen rekening mee. De eerste van de vijf metalen strips waar de tekst in is gestanst, eindigt met ‘waar’, niet met ‘bereiken’, wat je bij het rijmpje zou verwachten. De andere tekst is langer omdat de reling na de brug ombuigt en een stukje langs de kade verder loopt. Het eind ervan verwijst naar het Middeleeuwse ‘Lied van de twee koningskinderen‘. Drie kwart van het eerste couplet is in de brugtekst opgenomen.

Meer info: - de volledige veertien coupletten van ‘Het lied van de twee koningskinderen’: https://www.literatuurgeschiedenis.org/teksten/lied-van-de-twee-koningskinderen

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.