EEN FIETSPAD
LIGT OPEN
EN ROOD
DOOR DE STAD
als slanke slagader
leven pompend
naar een bonzend hart
Studenten op krappe kamers
eten samen of drinken alleen in
kroegen met korting
tussen gratis fusten dansen
lichamen achter beslagen ramen
Na kaalgeplukte nachten
dooft de muziek
en stopt het leven
ludiek te wezen
omdat de jaren verder strijken
Tilburg tikt de tijd
op de vingers fluitend
terug naar elk moment
vervlogen. Op die fiets
gaat ogenblik voor eeuwigheid.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.