je zit achterop
dus zie je een rug
en niet wat er komt
als je dan roept:
zeg mij wat er is
zegt een stem
de weg, kind, de weg
op een dag denk je
klaar, ik heb het gehad
met dat zicht van opzij
er is altijd wel iets
wat ik nog niet kan
nog lang niet weet
of beter niet zeg
mag ik nu het stuur
dan slingert het pad
en tingelt mijn bel
ik ga naar een plek
waar ik nooit ben geweest
en fiets ik verkeerd
is dat pech, maar niet erg
wat ik zie hou ik bij
een berg heeft een top
en de wereld krijgt mij
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.