Friedesse molen


Friedesse molen, aan de zoom van Neer
Waar jou het lot van afbraak leek beschoren
Ben jij door vrienden uit verval herboren
Als hoogbejaarde, maar vitale heer

Je rol voor boer en bakker ging verloren
Maar soms bewijst een molenaar je eer
Dan wringt en zingt je machtig maalwerk weer
En weet je dagjesmensen te bekoren

Jij vraagt een beek die haast de Maas begroet
Nog eerst je rad te draaien; even later
Komt zij je schoepen bruisend tegemoet

Je leeft door haar, verrijkt als dank het water
Met zuurstof, zo wordt zij door jou gevoed:
Een vruchtbaar spel voor twee, maar geen theater