Geklemd onder het puin van schrik.
Gestrand in een zee van chaos.
Verblind door een gloed van ik, ik, ik.
Vastgebonden met de boeien los.
En toch is er een pad naar boven.
Het is er één met vele namen.
Noem het zorg, begrip of in elkaar geloven.
Het is de trouwe weg van samen.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.