Vandaag is de langste dag korter.
Klare avondlucht stroomt vol water
de zomer talmt tussen rietgors en tenen.
In dit half verdronken landschap
staan naakt verzonken stammen
loodrecht als verstilde wegskeletten.
Surrealistisch landschap
dat geduldig zwijgend opdoemt
uit donkere grond.
Weer keert het tij
wordt doorstroomgebied
en spel van elementen.
Er zijn te weinig woorden
voor water
om de kleuren uit te spreken.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.