Geweld, beteugeld in
voortvarendheid, hartstocht
in helderheid verheven. Mijn
liefde neemt de vormen van
het vliegen aan. Ontroerend
hoe de romp zich, biddend,
zonder ogen, in het blauwe
boort. Zijn onverbiddelijk
vertrouwen. Het heilig
toegewijde van dingen die
eenmaal bewogen geraakt
zich niet meer af kunnen laten
leiden. Hun niets ontziend
vermogen. Leeg is de hemel, een
onbeschreven blad en toch vol
wellust van de wolken. Het
helend aanwezige van iets
groters, van een liefde zege-
vierend over een werkelijkheid
waarmee zij strijdig is.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.