Goudkust

Rillend, trillend op elke plek van mijn lichaam.
Ik word nog steeds wakker.
Ik word, word wakker.
De Goudkust, door de koloniale machten benoemd.
Door geweld en schaamte met ons toen vertrokken.
En relikwieën namen we mee.
Zover.
Zover de horizon.
Da Oeme!
Benin!
Da Oeme!
Ik zie altijd Afrika.
Maar het is allemaal, allemaal zoveel te echt.
Hopend dat deze nachtmerrie niet meer is dan een boze droom.
Da Oeme!
Benin!
Da Oeme!
De Goudkust.
Rillend, trillend op elke plek van mijn lichaam.
Ik word, ik word nog steeds wakker.
Word, word wakker Afrika’s kinderen.
Word eindelijk, eindelijk, eindelijk wakker.

Dichter(s): Hilmano van Velzen (De dakloze dichter)

Locatie: Oosterpark, Amsterdam, Nederland

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: juli 2018

Relatie met locatie: Het gedicht gaat over het slavenijverleden en de gedichten liggen bij het Monument Slavernijverleden.

Initiatiefnemer: School der Poëzie

Naam invuller: Méland Langeveld

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.