Stammen, getekend door de tijd,
takken reiken naar elkaar,
een troostend bladerdak.

Twee mensen op een bank
bespreken in het groenig licht
met zachte stem een hard bericht.

Besprenkeld door de zon
wandelt een moeder
in woordeloos gesprek
met haar slapend kind.

Een man belt met gesloten ogen,
luistert intens en hoort
de lijster niet.

Taal en teken
opgeslagen in het blad,
al meer dan honderd jaar.

Op vier mei hoor je, even maar,
achter het vogelfluiten
de verloren woorden ruisen.