Het meisje in de trein zoeft in volle vaart naar Utrecht- de jongen rijdt westwaarts rond op de Ruit - de fietser schuilt hieronder voor de harde regen en terwijl iedereen hier samenkomt - zo dichtbij - is er geen contact - geen zicht- alleen het water van de Rotte- die neemt hun verhalen mee- ongebruikt- en fantaseert er zelf de mooiste dingen bij- totdat de Nieuwe Maas ze meeneemt - terug naar de zee.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.