Op het kerkplein sta ik
En jij, wij met elkaar
Genietend van onze vrijheid
Gouden sterren fonkelen diep in de nacht
Op het kerkplein staan we
Onrustig kijkend om ons heen
Hitlers onheil mengt zich
Met de mensen midden op de dag
Op het kerkplein sta ik
Wachtende op jou
Ik wil niet denken aan het ene
Dat gele sterren fonkelen overdag
Op het kerkplein staan we
Zwaaiend en vierend, we zijn vrij!
Alleen ik zie in verte
Jou als fonkelende gouden ster
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.